از پارادایس تا لس آنجلس: هوشمندسازی شهرها در سایه آتش سوزی
مقدمه
آیا فاجعه‌ها صرفاً پایان‌اند، یا آغازی‌اند برای بازنویسی شهرها؟ وقتی پارادایس در آتش سوخت، بازسازی‌اش صرفا بازگرداندن گذشته نبود؛ تلاشی بود برای بازآفرینی آینده. حالا با آتش سوزی لس آنجلس، زمزمه‌هایی شنیده می‌شود: آیا این حادثه تنها یک فاجعه‌ی طبیعی بود؟ یا بخشی از سناریویی پنهان برای هموار کردن مسیر اجرای طرح SmartLA 2028؟
در این مقاله، ابتدا با نگاهی دقیق به طرح SmartLA 2028، بررسی می‌کنیم که این پروژه‌ی بلندپروازانه چه اهدافی را برای آینده‌ی شهر لس آنجلس ترسیم کرده و چه اقداماتی قرار بوده در بستر آن انجام شود. در ادامه، به سراغ واقعیت آتش‌سوزی‌های اخیر می‌رویم؛ فاجعه‌ای که در میانه‌ی این برنامه‌ریزی‌ها رخ داد و زمینه‌ساز شکل‌گیری گمانه‌زنی‌ها و روایت‌های مشکوکی شد. آیا این حادثه صرفاً یک رویداد طبیعی بود یا مقدمه‌ای برای اجرای آسان‌تر برنامه‌های شهری؟ آیا تخریب، راهی برای بازسازی هوشمندانه است؟
برای فهم بهتر این رابطه‌ی پیچیده بین فاجعه و بازسازی، به تجربه‌ی شهر پارادایس در شمال کالیفرنیا هم خواهیم پرداخت؛ شهری که پیش از آتش‌سوزی ۲۰۱۸ برنامه‌ای برای هوشمندسازی نداشت، اما اکنون در مسیر بازآفرینی دیجیتالی قرار گرفته است.
لس آنجلس در مسیر هوشمند شدن: طرح جامع SmartLA 2028
ما در جهانی زندگی می‌کنیم که با چالش‌های شهری متعددی روبه‌روست: از بی‌عدالتی نژادی که اقلیت‌های ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد تا بلایای طبیعی که جان و مال مردم را تهدید می‌کنند و تغییرات محیط‌زیستی که حتی آب آشامیدنی و هوای تنفسی ما را تحت تأثیر قرار می‌دهند. برای پاسخ‌گویی به این چالش‌ها، شهرها به دنبال ابزارهایی هستند که بتوانند به‌صورت مثبت محیط شهری را دگرگون کنند.
یکی از گام‌های مهم در این مسیر، طرح Smart LA 2028 است؛ در دسامبر ۲۰۲۰، مقامات شهری لس آنجلس طرحی برای سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها به نام SmartLA 2028 اعلام کردند. این طرح، چشم‌اندازی شهری است که قصد دارد لس آنجلس را تا سال ۲۰۲۸ به یکی از هوشمندترین و پایدارترین شهرهای جهان تبدیل کند، آن‌هم در آستانه میزبانی بازی‌های المپیک. این طرح بر پایه فناوری‌های نو، مشارکت عمومی و رویکردی عدالت‌محور طراحی شده است.
شهرهای هوشمندی مانند آنچه در طرح Smart LA 2028 ترسیم شده‌اند، از تکنولوژیهای پیشرفتهای همچون دستگاه‌های اینترنت اشیا (IoT)، هوش مصنوعی (AI) و تحلیل داده‌های لحظه‌ای بهره می‌برند تا زندگی شهری را بهینه کنند. برخی از مزایای این تکنولوژیها عبارت‌اند از:
- بهبود حمل‌ونقل: سیستم‌های هوشمند ترافیک می‌توانند ازدحام و آلودگی را کاهش داده و رفت‌وآمدها را سریعتر و پایدارتر کنند.
- بهره‌وری انرژی: شبکه‌های هوشمند و سیستم‌های انرژی تجدیدپذیر به کاهش انتشار کربن و هزینه‌های انرژی کمک می‌کنند.
- امنیت عمومی: سیستم‌های نظارتی پیشرفته و پاسخ اضطراری مبتنی بر هوش مصنوعی، امنیت شهری را افزایش می‌دهند.
- فراگیری دیجیتال: تلاش‌ها برای فراهم کردن دسترسی به اینترنت پرسرعت در جوامع کم‌برخوردار، به هدف کاهش شکاف دیجیتال انجام می‌گیرد.
چگونگی شکل گیری این طرح جامع به این شکل بود که در سال ۲۰۱۹، آژانس فناوری اطلاعات شهر لس آنجلس (ITA) کمیته شهر هوشمند خود را تشکیل داد؛ این کمیته متشکل از ۲۴ اداره و مقام منتخب بود. با اینکه لس آنجلس در آن زمان به یکی از پیشگامان فناوری شهری در آمریکا تبدیل شده بود (و برای سه سال متوالی جایزه شماره ۱ شهر دیجیتال آمریکا را کسب کرده بود) اما رشد نمایی فناوری‌های نوین و افزایش انتظارات عمومی، سطح جدیدی از هماهنگی و همکاری را می‌طلبید تا چشم‌انداز شهر هوشمند محقق شود. در نهایت کمیته شهر هوشمند لس آنجلس به نتایج زیر رسید:
۱. شهرهای هوشمند چندبُعدی هستند و فقط از زیرساخت فناوری اطلاعات (IT) تشکیل نشده‌اند.
۲. شهرهای هوشمند در حال تحول هستند، بنابراین نیاز به اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدتی دارند که با مجموعه‌ای کلی از ارزش‌های شهر هوشمند هماهنگ باشند.
۳. تحقق شهرهای هوشمند نیازمند همکاری است؛ یعنی نهادهای دولتی و غیردولتی باید برای ارائه بهترین خدمات به عموم مردم با یکدیگر همکاری کنند.
۴. مشارکت ساکنان محلی و کسب‌وکارها در شهرهای هوشمند ضروری است، به‌ویژه با توجه به جنبش‌های اجتماعی بزرگ مانند اعتراضات عدالت نژادی، شکاف دیجیتال و تأثیرات اجتماعی ناشی از پاندمی کووید-۱۹.
۵. شهرهای هوشمند به‌طور اتفاقی به وجود نمی‌آیند؛ بلکه نیازمند برنامه‌ریزی راهبردی دقیق و سرمایه‌گذاری هستند تا به اکوسیستم‌های شهری هوشمندی تبدیل شوند که برای انسان‌هایی که در آن‌ها زندگی می‌کنند طراحی شده‌اند.
کمیته شهر هوشمند لس آنجلس، آینده‌ای را برای این کلان‌شهر ترسیم می‌کند که در آن ساکنانش از کیفیت زندگی بهتری برخوردار خواهند شد؛ چرا که از فناوری برای مقابله با چالش‌های شهری بهره می‌برند. لس آنجلس دیگر “پایتخت خودرو جهان” نخواهد بود بلکه مردم می‌توانند به انتخاب خود از روش‌های متنوع حمل‌ونقل استفاده کنند؛ از سیستم‌های نوسازی‌شده مترو و اتوبوس گرفته تا گزینه‌های حمل‌ونقل خرد مانند شاتل‌های درخواستی LANow یا دوچرخه‌های بدون داک.
محله‌ها دوباره برای عابران پیاده امن و دلپذیر خواهند شد و دسترسی آسان به فضای سبز فراهم خواهد بود.
در صورت نیاز، همه ساکنان لس آنجلس، از جمله افراد دارای معلولیت، می‌توانند به راحتی از طریق تلفن، پیامک، وسایل نقلیه‌شان و سایر دستگاه‌ها به خدمات ایمنی عمومی دسترسی داشته باشند.
خدمات ایمنی عمومی ما نه‌تنها واکنش‌گرا، بلکه پیش‌گیرانه خواهند بود به این شکل که با استفاده از فناوری‌های اخلاق‌مدار و پیشرفته، خطراتی مانند آتش‌سوزی، خشونت یا دیگر تهدیدهای سلامت و ایمنی را حتی پیش از تماس با ۹۱۱ شناسایی می‌کنند.
پیشرفتهای دیگر این امکان را برای ساکنان لس آنجلس فراهم می‌کند تا از خانه و به راحتی با استفاده از دستگاه‌هایی مانند Amazon Echo، Google Home یا Apple Siri به خدمات شهری مانند اطلاعات پارک‌ها یا محتوای دیجیتال کتابخانه‌ها دسترسی داشته باشند.
کسب‌وکارها لس آنجلس را به عنوان مرکز اقتصادی چندین صنعت خواهند شناخت. لس آنجلس که پایتخت رسانه‌های دیجیتال در جهان است، میزبان بهترین استعدادها و اکوسیستم استارتاپی خواهد بود، چه در Silicon Beach و چه در مرکز نوآوری Cleantech در مرکز شهر لس آنجلس.
همینطور علاوه بر هالیوود، لس آنجلس همچنان در زمینه‌های مد، هوافضا، خوراک و صنایع دیگر پیشرو خواهد بود.
برای تحقق این چشم‌انداز، طرح SmartLA 2028 بر مجموعه‌ای از محورهای کلیدی تمرکز دارد که پایه‌های شهر هوشمند آینده لس آنجلس را شکل می‌دهند، از جمله:
- اتصال فراگیر به اینترنت 5G:
لس آنجلس قصد دارد به شهری تماماً 5G با دسترسی فوق‌سریع به اینترنت در سراسر شهر تبدیل شود. - پورتال آنلاین پیشرفته برای کسب‌وکارها:
راه‌اندازی و مدیریت کسب‌وکارها با پورتال یک‌مرحله‌ای برای دریافت مجوزها و امور دیجیتال آسان‌تر خواهد شد. - طرح‌های عدالت دیجیتال:
شهر در تلاش است تا شکاف دیجیتال را کاهش دهد و با ارائه رایانه، اینترنت و برنامه‌های سواد دیجیتال، دسترسی همگانی را ممکن کند. - حاکمیت شهر هوشمند:
سرمایه‌گذاری‌ها در زمینه شهر هوشمند در میان نهادهای مختلف شهری هماهنگ می‌شوند تا اجرای مؤثر برنامه تضمین گردد. - نمونه پروژه‌ها:
طبق گزارش SmartLA 2028، بیش از ۴۰ پروژه تأمین بودجه شده‌اند، از جمله واحد سیار پرستار متخصص، اپلیکیشن حقوق و دستمزد کارمندان، و چاپگرهای سه‌بعدی برای خدمات عمومی. - تمرکز بر بهبود کیفیت زندگی:
این طرح با هدف ارتقاء خدمات شهری، بهبود حمل‌ونقل و ترویج طراحی‌های دوستدار محیط‌زیست، شهری زیست‌پذیرتر و پایدارتر را دنبال می‌کند. - هماهنگی با المپیک 2028:
این استراتژی به‌طور خاص برای آماده‌سازی لس آنجلس جهت میزبانی المپیک تابستانی 2028 طراحی شده است؛ با تمرکز بر بهبود زیرساخت‌ها، اتصال‌پذیری و کارآمدی شهری.
آتش سوزی لس آنجلس
در حالی که لس آنجلس برای آینده‌ای هوشمند و پایدار برنامه‌ریزی کرده بود، آتش‌سوزی‌های اخیر باعث شدند تمام نقشه ها بر آب روند و باری دیگر نشان دادند که این آینده تنها با مواجهه دقیق با بحران‌های مختلف از جمله حوادثی طبیعی مانند آتش سوزی ممکن خواهد بود.
از ابتدای ژانویه ۲۰۲۵ بود که هشدارها درباره خطر آتش سوزی‌های گسترده در جنوب کالیفرنیا شروع شده بود. از همان روزهای اول، نهادهایی مانند مرکز ملی هماهنگی آتش‌سوزی‌ها (NIFC) و اداره هواشناسی آمریکا (NWS) هشدارهایی جدی منتشر کردند؛ از جمله صدور پرچم قرمز برای لس آنجلس و اعلام وضعیت فوق‌بحرانی در چندین روز پیاپی. حتی آتش‌سوزی کوچکی به نام لاکمن که در اول ژانویه رخ داد، می‌توانست زنگ خطری باشد؛ چرا که محل آغاز آن، به آتش بزرگ‌تر پالیسیدز بسیار نزدیک بود. با وجود پیش‌بینی‌های دقیق، به نظر می‌رسد این هشدارها آن‌طور که باید، مورد توجه قرار نگرفتند.
شرایط خشکسالی، رطوبت پایین، پوشش گیاهی خشک‌شده و بادهای شدید ناشی از پدیده لانینیا، منطقه را به‌شدت مستعد آتش کرده بود. این شرایط نامساعد آب و هوایی(شرایط آب‌و‌هوایی لانینا) تا دسامبر ۲۰۲۴ در منطقه‌ی گرمسیری در اقیانوس آرام شکل گرفته بود. در همین زمان، بیشتر نواحی شهرستان لس آنجلس وارد وضعیت خشکسالی متوسط شدند؛ آن هم در فصلی که به‌طور سنتی فصل مرطوب منطقه محسوب می‌شد. این تغییرات باعث خشکی شدید پوشش گیاهی و در نتیجه افزایش چشم‌گیر خطر وقوع آتش‌سوزی در منطقه شدند.
وضعیت قرمز این مناطق به شکلی بودند که در بازه‌ای بین ۷ تا ۳۱ ژانویه ۲۰۲۵، مجموعه‌ای از ۱۴ آتش سوزی گسترده و پی‌درپی، مناطق وسیعی از کلان‌شهر لس آنجلس و شهرستان سن‌دیگو را درنوردید. آتش‌هایی که نه‌تنها ساکنان این مناطق را غافلگیر کرد، بلکه برای بسیاری، یادآور فاجعه پارادایس بود؛ اما این‌بار در مقیاسی حتی بزرگ‌تر. خشکسالی‌های مداوم، رطوبت بسیار پایین، انباشت پوشش گیاهی خشک‌شده از زمستان سال قبل و وزش شدید بادهای سانتا آنا با سرعتی تا حدود ۱۰۰ مایل بر ساعت، شرایط را برای گسترش سریع و مهارناپذیر آتش فراهم کرده بود.
در نتیجه‌ی این فاجعه، دست‌کم ۳۰ نفر جان خود را از دست دادند، بیش از ۲۰۰ هزار نفر مجبور به تخلیه مناطق مسکونی شدند، و چیزی حدود ۱۸۰۰۰ سازه و خانه به کلی نابود شدند. مساحت مناطق سوخته‌شده نیز به بیش از ۵۷۰۰۰ جریب (تقریباً معادل ۲۳۰۰۰ هکتار) رسید.
لس آنجلس پس از این حادثه سهمگین و عبور از طرح های مختلفی که برای هوشمندسازی این شهر ریخته بود، دوباره از جا برخواست و بازسازی را از نو آغاز کرد. که در مرحله اول، برخلاف تصور و برنامه ریزی انجام شده این روند بسیار سریعتر پیش رفت.
پاک‌سازی آوارهای ناشی از آتش‌سوزی ماه‌ها جلوتر از برنامه پیش می‌رود؛ در ابتدا، مسئولان فدرال بلایا اعلام کردند پاک‌سازی کامل آوارها ممکن است تا ۱۸ ماه طول بکشد. اما دستوری اجرایی که در اواخر ژانویه توسط رئیس‌جمهور ترامپ امضا شد، روند پاک‌سازی را تسریع کرد. امروز پاک‌سازی ماه‌ها جلوتر از برنامه است و پیش‌بینی می‌شود کل پروژه حتی تا اوایل ماه ژوئیه به پایان برسد. این آتش سوزی‌ها که از جمله مخرب‌ترین‌ها در تاریخ کالیفرنیا محسوب می‌شوند، باعث خسارت‌هایی بین ۹۵ تا ۱۶۴ میلیارد دلار در حوزه سرمایه و املاک شده‌اند. با وجود تسریع در پاک‌سازی، کارشناسان و دانشمندان نگران کم‌توجهی به آزمایش‌های جامع خاک و ایمنی محیط پس از حذف آوار هستند.
اندرو وهلنتون، استاد مهندسی دانشگاه پردو و متخصص شناسایی خطرات پس از فجایع، هشدار می‌دهد که پس از چنین آتش‌سوزی‌های مخربی، سموم باقی‌مانده از تانک‌های پروپان منفجر شده، خودروهای سوخته و مواد حاوی سرب می‌تواند در خاک باقی بماند. وی تاکید دارد که تنها راه اطمینان از ایمنی خاک انجام آزمایش‌های دقیق است، اما سازمان مدیریت اضطراری فدرال (FEMA) به جای آزمایش‌های گسترده، تنها لایه‌های سطحی خاک را حذف می‌کند که این موضوع انتقادهای زیادی به دنبال داشته است. شهردار لس آنجلس نیز با وجود فشارها برای تسریع بازسازی، بر اهمیت انجام این کار به شکل ایمن و اصولی تاکید کرده است.
روایت های جایگزین؛ بررسی شایعات پیرامون هوشمندسازی لس آنجلس
در پی حوادث آتش سوزی لس آنجلس و طرح Smart la 2028، برخی کاربران شبکه‌های اجتماعی مدعی شده‌اند که آتش سوزی لس آنجلس با هدف ساخت شهر هوشمند به‌صورت عمدی ایجاد شده‌اند. این نظریه توطئه در پلتفرم‌هایی مثل X، فیس‌بوک، اینستاگرام و تیک‌تاک منتشر شده است. در واقع همانطور که قبلتر توضیح داده شد، این آتش‌سوزی‌ها بر اثر بادهای شدید و تغییرات اقلیمی گسترش یافته‌اند و جان بیش از ۲۴ نفر را گرفته‌اند. کارشناسان این ادعاها را بی‌اساس می‌دانند و اشاره می‌کنند که شهر هوشمند، مفهومی برای بهبود خدمات شهری با فناوری است و ارتباطی با تخریب عمدی ندارد.
همانطور که قبلتر در همین مقاله توضیحات لازم درباره طرح Smart LA 2028 داده شد، این طرح فقط و فقط به هدف هوشمندسازی و بهینه شدن زندگی شهری و روبرویی آسناتر با چالش های این سبک زندگی است.
این طرح به‌هیچ‌وجه خواستار تخریب محله‌ها یا بازسازی کامل بخش‌هایی از شهر نیست، بلکه تمرکز آن بر اقداماتی مانند نصب دستگاه‌هایی برای بررسی الگوهای ترافیکی و جمع‌آوری داده‌هایی درباره کیفیت هوا، جرم، شرایط جاده‌ها و موارد مشابه است تا خدمات شهری بهتر ارائه شوند.
این طرح شهری به دنبال بالا بردن سطح کیفیت زندگی ساکنان و کسب و کارها شکل گرفته است. آیا این با تخریب کردن و تلفات جانی در تضاد نمیباشد؟
ضمن اینکه بازسازی پس از بلایای طبیعی بسیار پرهزینه است و به هیچ وجه روشی منطقی برای برنامه‌ریزی شهری نیست. همینطور هزینه‌ای که دولت برای بازسازی مناطقی که در اثر آتش‌سوزی تخریب شده‌اند باید بپردازد، می‌تواند به‌سرعت از منافع اقتصادی افزودن فناوری‌های هوشمند به آن مناطق فراتر برود.
تجربه مشابه؛ بازسازی پارادایس کالیفرنیا پس از فاجعه آتش سوزی
اما این نخستین‌بار نیست که شهری در کالیفرنیا با چنین فاجعه‌ای روبه‌رو شده است. تجربه‌ی شهر پارادایس، که پس از ویرانی کامل در مسیر بازسازی و تاب‌آوری قدم گذاشت، می‌تواند الگویی مناسب برای لس آنجلس باشد. جالب است بدانید که پارادایس نه‌تنها از دل خاکسترهای آتش‌سوزی برخاست، بلکه این بحران را به نقطه‌ی عطفی برای ساختن شهری مقاوم‌تر، ایمن‌تر و پیشرفته‌تر تبدیل کرد؛ چیزی که می‌تواند برای لس آنجلس نیز اتفاق بیوفتد.
پس از آتش سوزی کمپ در سال ۲۰۱۸ که تقریباً تمام شهر پارادایس، کالیفرنیا را نابود کرد، این شهر فرصتی بی‌نظیر برای بازسازی و مدرن‌سازی زیرساخت‌های خود یافت. در این روند، مسئولان محلی به‌ویژه با همکاری شرکت‌های مشاوره‌ای مانند Urban Design Associates، برنامه‌ای جامع برای بازسازی مقاوم و هوشمند شهر تدوین کردند. این برنامه شامل به‌روزرسانی کدهای ساخت‌وساز با تمرکز بر ایمنی در برابر آتش‌سوزی، طراحی فضاهای عمومی مقاوم، و ایجاد زیرساخت‌های دیجیتال برای مدیریت بحران و خدمات شهری بود.
یکی از پروژه‌های برجسته در این زمینه، پروژه “Make It Paradise” بود که با هدف ایجاد زیرساخت‌های مقاوم در برابر آتش‌سوزی و بهبود کیفیت زندگی ساکنان، طراحی و اجرا شد. این پروژه شامل طراحی فضاهای سبز مقاوم، به‌روزرسانی سیستم‌های حمل‌ونقل با استفاده از فناوری‌های هوشمند و ایجاد سیستم‌های هشداردهی پیشرفته برای مقابله با بحران‌ها بود. علاوه بر این، با دریافت کمک‌های مالی از دولت ایالتی، پروژه‌های زیرساختی مانند بهبود شبکه‌های برق‌رسانی، آب‌رسانی و حمل‌ونقل عمومی با رویکردی مقاوم در برابر بلایای طبیعی در دستور کار قرار گرفت.
این تجربه موفق در پارادایس می‌تواند الگویی برای شهرهای دیگر باشد که در معرض خطر بلایای طبیعی هستند. با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین و برنامه‌ریزی جامع، می‌توان شهرهایی مقاوم، پایدار و هوشمند ساخت که نه تنها در برابر بلایای طبیعی مقاوم باشند، بلکه کیفیت زندگی ساکنان را نیز ارتقاء دهند.
شهر پارادایس، که از دل خاکسترها برخاست و دوباره درخشید، خود بهانه‌ای تازه به دست نظریه‌پردازان شبکه‌های اجتماعی داد تا نسبت به آتش سوزی لس آنجلس و اهداف پنهان آن برای هوشمندسازی شهر، ابراز تردید کنند. با این حال، تجربه‌ی بازسازی پارادایس در سال‌های اخیر نمونه‌ای روشن از آن است که چگونه می‌توان یک شهر را نه‌تنها احیا، بلکه به‌سوی آینده‌ای هوشمندانه‌تر هدایت کرد. در ادامه، به برخی از جنبه‌های هوشمندسازی در این شهر بازسازی‌شده خواهیم پرداخت:
زیرساخت‌های مقاوم و هوشمند
- دفن خطوط برق و مخابرات
PG&E خطوط برق را پس از آتش‌سوزی به زیرزمین منتقل کرد تا خطر وقوع مجدد آتش کاهش یابد - شیرهای قطع از راه دور و شبکه آبی مقاوم
شیرهای قطع از راه دور روی کنتورهای آب نصب شده‌اند تا در وضعیت حریق مصرف بی‌رویه جلوگیری شود. همچنین، زیرساخت آب‌رسانی با استفاده از لوله‌های مقاوم در برابر حرارت، تجهیزات ذخیره اضطراری و ایستگاه‌های آب‌رسانی (helix hydrants) تقویت شده‌اند .
ساختمان‌های ایمن و شهری مقاوم
- کدهای مقاوم در برابر آتش
پارادایس در بازسازی خود از مقرراتی سختگیرانه استفاده می‌کند که مواردی مانند استفاده از مصالح غیرقابل اشتعال (سقف‌های فلزی، پنجره‌های مقاوم، فضای دفاع‌پذیر حداقل ۵ فوتی) را الزامی کرده‌اند . - سیستم هشداردهی پیشرفته و مسیرهای با ایمنی بیشتر
هزاران درخت حذف شده تا مسیرهای فرار و تخلیه آسان‌تر شود و سیستم هشدار صوتی و تصویری (sirens, warning cameras) راه‌اندازی شده‌اند . - مدیریت آب‌های روان و زهکش‌های مقاوم
طراحی مجدد زهکش‌ها با لوله‌های بتنی مقاوم و مدل کردن جریان باران و رواناب توسط ابزارهای LiDAR باعث جلوگیری از آسیب به مسیرها در مواقع اضطراری شده است.
این طرح نقشه راه بازسازی را برای جامعه فراهم کرد. امروزه پارادایس به سریع‌ترین شهر در حال رشد در کالیفرنیا تبدیل شده و برخی از سخت‌گیرانه‌ترین کدهای ساخت‌وساز کشور را داراست.
نتیجه گیری: آیا تخریب، راهی برای بازسازی هوشمندانه است؟
تجربه شهرهایی مانند پارادایس و لس آنجلس نشان می‌دهد که فاجعه‌هایی مانند آتش‌سوزی، هرچند ویرانگر، می‌توانند به فرصتی برای بازاندیشی در زیرساخت‌ها و برنامه‌ریزی شهری تبدیل شوند. اما این به معنای آن نیست که تخریب، به‌ویژه تخریب عمدی، راه‌حل یا پیش‌نیازی برای هوشمندسازی شهرهاست. هیچ شهری به نیت هوشمند شدن، خود را نابود نمی‌کند.
در عوض، پس از وقوع بحران، اگر اراده‌ای جدی برای بازسازی وجود داشته باشد، می‌توان آن را به نقطه آغازی برای ساختن شهری بهتر، مقاوم‌تر و هوشمندتر بدل کرد. پارادایس پس از سوختن، نه‌تنها خود را بازسازی کرد، بلکه با تدوین طرح‌های نوین و رعایت سخت‌گیرانه‌ترین استانداردهای ساخت، به یکی از سریع‌ترین شهرهای در حال رشد در کالیفرنیا تبدیل شد. بنابراین، اگرچه ویرانی به خودی خود مطلوب نیست، اما در مسیر بازسازی، می‌توان با بهره‌گیری از نگاه هوشمندانه، آینده‌ای به‌مراتب بهتر ساخت.
منابع
مقاله “آینده شهرنشینی: Smart LA 2028” از سایت VINCENTCORDOVA
پی دی اف توضیحات درباره Smart LA 2028 – آژانس فناوری اطلاعات شهر لس آنجلس(ITALA)
آیا از محتوای این مقاله راضی بودید؟
